دوازدهمین پیشوای معصوم، حضرت حجة بن الحسن المهدی ، امام زمان عجل الله تعالی
فرجه- در نیمه شعبان سال 255 هجری در شهر " سامرّاء " دیده به جهان گشود. اوهمنام
پیامبر اسلام (محمد) و همکنیه آن حضرت (ابوالقاسم) است: ولی پیشوایان معصوم از ذکر
نام اصلی او نهی فرموده اند.ازجمله القاب آن حضرت،حجت،قائم ،خلف صالح،صاحبالزّمان
و بقیّة الله است و مشهورترین آنها " مهدی " می باشد.
پدرش، پیشوای یازدهم، حضرت امام حسن عسگری (ع) و مادرش بانوی گرامی" نرجس"
است که بنام "ریحانه"، "سوسن" و "صیقل" نیز از او یاد شده است. میزان فضیلت و معنویت
نرجس خاتون تا آن حد والا بود که "حکیمه " خواهر امام هادی (ع) که خود از بانوان عالیقدر
خاندان امامت بود، او را سرآمد و سرور خاندان خویش و خود را خدمتگزار او می نامید.
حضرت مهدی دو دوره غیبت داشت: یکی کوتاه مدت(غیبت صغری) ودیگری دراز مدّت (غیبت
کبری). اولی، از هنگام تولد تا پایان دوره نیابت خاصّه ادامه داشته، و با پایان دوره ی نخست
آغاز شد و تا هنگام ظهور و قیام آن حضرت طول خواهد کشید.